De geheimzinnige ‘verteldoos vol poëzie-inspiratie’ staat in heel veel plaatsen in Nederland op tafel… eindelijk mogen we hem openmaken.
De Witte Olifant – Almere
Taalverleider Laurien van der Zwan vertelt: “Een groepje van vijf mensen bij De Witte Olifant heeft zin om mee te doen. Deze keer werk ik met Ralph, Lavina, Margriet, Yorick en Nancy. De deksel gaat van de doos, we zien allemaal andere doosjes, zakjes en envelopjes. Wat zou er in zitten?
We mogen allemaal één doosje uitkiezen. We maken ze één voor één open en we praten over de voorwerpen die tevoorschijn komen. Met zijn allen besluiten we verder te gaan met het doosje met schelpjes.
Er zit een vertelkaartenset in de doos die bij de verschillende onderwerpen horen en per onderwerp zijn er dan weer drie kaartjes. We trekken er één uit: blote voeten. Hoe voelt het om met blote voeten over bijvoorbeeld schelpjes te lopen? Of over andere dingen?
Yorick vertelt een leuk verhaal over toen hij van zijn supplank in het water kwam en met zijn voeten door de zachte modder en waterplanten moest, Nancy vertelt over het strand. Aan Margriet vraag ik door middel van gebaren of ze zin heeft om de doos te beschilderen, dat heeft ze.
Ralph kan niet lezen en schrijven en aan hem stel ik vragen, uit zichzelf is hij ook geen verteller. We spelen wat met zijn antwoorden, ik herhaal ze, vraag of dit het echt is wat ik voor hem op moet schrijven en zo ontstaat er toch een gedicht.
Lavina kan wat woordjes schrijven, meestal schrijft ze zelf een paar woordjes over het thema en gaat dan ergens anders vandaan wat woordjes overschrijven.
Nancy en Yorick kunnen echt goed vertellen, en hoewel ik steeds zeg dat het echt niet belangrijk is hoe ze het opschrijven, met fouten of halve zinnen, allebei vinden ze het toch lastig om een tekst op papier te krijgen. Ik lees zo nu en dan mee, doe wat suggesties en stel wat vragen waardoor ik hoop dat ze verder kunnen.
Voor vandaag zijn we klaar. Yorick, Nancy lezen hun tekst voor, Lavina de woordjes die ze opschreef, ik lees Ralphs gedicht voor en Margriet laat haar werk zien.
Het Verteldoosje inspireert mij ook! Bij de kriebelbeestjes heb ik bijvoorbeeld het geluid van een mug en een hommel laten horen en opgezette kevers meegenomen. En dan ineens wordt zo’n groene kever een mini limousine. Wauw!
Tegen het einde van Het Andere Gedicht 2022-2023 hoop ik van iedereen iets vast te leggen op video, een voordracht, stem of alleen tekst in beeld zodat er een soort presentatie ontstaat. Hiervoor werk ik samen met de theaterdocent van De Witte Olifant.”
Gedicht van Ralph Noort:
STRAND EN DE ZEE
heel erg koud
het water
in de zomer
het is heel mooi weer
in de zomer
voeten voelen water
verder in zee
zout water
was golven
in het water
gezwommen
in de zee