25 februari 2018
Eenentwintig enthousiastelingen in één ruimte, alle eenentwintig met hun eigen ervaringen met schrijven, cliënten, gedichten, de taal. Allemaal betrokken, allemaal zoekend, allemaal vol verhalen en vol vragen. De condens stond op de ramen.
De eerste opdracht in de verdiepingstraining van Het Andere Gedicht leidde meteen tot veel interactie: wat betekent het om voor iemand te schrijven, hoe voelt het als jouw tekst door een ander wordt opgeschreven en hoe zorg je dat een heel lang verhaal van een cliënt vorm krijgt?
Wij hechten er veel waarde aan dat begeleiders zelf ervaren wat je als cliënt ervaart. Dat kan leidend zijn in je eerstvolgende gesprek met een cliënt. Deze keer zagen we hoe snel je het gevoel van eigenaarschap verliest wanneer een ander voor je schrijft. Hoe zorg je dat de cliënt blijft voelen dat de tekst van hem is?
De verdiepingsworkshop was een dag vol ervaringen, krachtige ervaringsverhalen en prachtige teksten die op laagdrempelige wijze tot stand kwamen.
Wij waren aan het einde van de dag moe maar zeer voldaan. De betrokkenheid van begeleiders is groot. Iedereen zoekt naar zijn eigen manier, zijn eigen werkvormpjes, zijn eigen ingangen. En dat is precies de bedoeling. Ook de begeleider moet eigenaarschap claimen over de werkwijze. Het is fantastisch om dat proces een beetje te mogen prikkelen.
Dank aan alle begeleiders en vrijwilligers: typemachines en auteurs inéén. Wij wensen jullie bijzonder veel plezier en autonomie in het schrijven met anderen.
door Inge Raadschelders
Dit blog is oorspronkelijk gepubliceerd op het kennisplatform van Special Arts.